Najbardziej popularnym badaniem słuchu jest otoskopia, czyli fizykalne badanie ucha. Podczas otoskopii ocenie podlega przewód słuchowy zewnętrzny, błona bębenkowa oraz pośrednio ucho wewnętrzne. Badanie umożliwia rozpoznanie i zdiagnozowanie zmian w aparacie słuchowym (infekcje, nadmierne gromadzenie się woskowiny oraz pęknięcie lub przebicie błony w obrębie kanału słuchowego) [1].

Badanie ucha otoskopem (otoskopia) jest zwykle wykonywane przez lekarza lub pielęgniarkę w ramach badania fizykalnego. Przed wykonaniem badania lekarz lub pielęgniarka wybiera rozmiar wziernika, który będzie najbardziej komfortowy dla pacjenta. Wykonanie badania jest zalecane także, gdy pacjent obserwuje pogorszenie się słuchu oraz występuje u niego ból ucha [2]. W trakcie badania lekarz dokładnie ogląda ucho i przewód słuchowy. Samo badanie jest nieinwazyjne i bezbolesne. W trakcie otoskopii lekarz ocenia stan błony bębenkowej, której zmiany mogą świadczyć o następujących chorobach: zapaleniu ucha wewnętrznego lub środkowego, ropnym zapaleniu ucha lub zmianach grzybicznych [3]. Badanie otoskopowe powinno stanowić element badania rutynowego, zwłaszcza u młodszych pacjentów, ponieważ pozwala we wczesnym stadium rozpoznać zapalenie ucha i zapobiec dalszemu rozwojowi choroby.

Piśmiennictwo:
1. Iwankiewicz S., Ćwiczenia z otolaryngologii. Warszawa: PZWL, 1985, s. 11-19.
2. Latkowski B. Otorynolaryngologia – kompendium, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.
3. Durko M., Godycki-Ćwirko M., Kosiek K., Latkowski B. Choroby uszu, nosa, jamy ustnej, gardła i krtani, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008.

źródło: Departament Rodziny, Zdrowia i Spraw Społecznych Województwa Małopolskiego