Jaskra to choroba, która prowadzi do uszkodzenia nerwu wzrokowego, a w konsekwencji do utraty wzroku. Najczęstszą jej przyczyną jest podwyższone ciśnienie w gałce ocznej. Choroba ta jest dość podstępna ponieważ rozwija się szybko i najczęściej bezobjawowo. Podstawą wczesnego rozpoznania jaskry jest właściwa ocena czynników ryzyka, a zwłaszcza wiadomość o występowaniu tej choroby w rodzinie. Badania kontrolne w kierunku jaskry należy wykonać 1 – 2 razy w roku. Dorośli i dzieci z krótkowzrocznością, bez względu na wiek powinni przynajmniej raz w roku przebadać się w kierunku jaskry.
jaskraBadania, dzięki którym można w miarę wcześnie wykryć jaskrę to
– pomiar ciśnienia śródgałkowego z uwzględnieniem grubości rogówki (pachymetria). Pachymetria służy do pomiaru grubości rogówki, pośredniego wskaźnika integralności śródbłonka. Badanie jest niezwykle przydatne w diagnostyce w jaskry, pozwalające na obliczenie rzeczywistego ciśnienia śródgałkowego.
– ocena tarczy nerwu wzrokowego dokonywana za pomocą laserowej tomografii siatkówki (HRT).
– badanie tarczy przy pomocy OCT pozwalające określić grubość włókien nerwowych w siatkówce uszkodzonych w wyniku jaskry.
– komputerowe badanie pola widzenia (perymetria), które umożliwia wykrycie wczesnych ubytków w tym polu. Badanie pola widzenia należy wykonywać często (co kilka miesięcy). Badanie to sygnalizuje rozwijanie się procesu zaniku nerwu wzrokowego.
– gonioskopia – ocena kąta przesączania. Jest to jednak badanie inwazyjne, wymagające znieczulenia gałki ocznej. Badanie to można także wykonać metodą nieinwazyjną – przy pomocy aparatu optycznej tomografii przedniego odcinka oka.
Należy pamiętać, że tylko wczesne wykrycie jaskry może uchronić pacjenta przed utratą wzroku. Wszystkie badania są bezbolesne, a niektóre wykonywane są ze znieczuleniem.
źródło: Departament Rodziny, Zdrowia i Spraw Społecznych Województwa Małopolskiego